Als je een relatie bent aangegaan zul je dit nooit hebben gedaan met de intentie ooit uit elkaar te gaan. De meeste mensen gaan een relatie met elkaar aan uit liefde, om die te vieren en vaak ook om samen kinderen op te laten groeien. Als het niet lukt om samen verder te gaan is dat pijnlijk. Of je nu degene bent die heeft besloten uit elkaar te gaan, of het besluit van de ander je overkomen is, of dat jullie samen tot dit besluit zijn gekomen, de relatie loslaten maakt gevoelens los. Verdriet, onmacht en falen, schuld en schaamte, boosheid en rancune zijn emoties die vaak door elkaar heen worden gevoeld. Een scheiding betekent voor iedereen iets anders en wordt door iedereen op een andere manier beleefd.
De gemene deler hierin is het verlies. Een scheiding brengt veel verlieservaringen met zich mee, verlies van je partner, (het minder zien van je kinderen,) verlies van financiële zekerheid en van je sociale omgeving. Veelal staan mensen niet stil bij de impact van dit verlies. Therapie kan helpen om elkaar los te laten zonder afbreuk te doen aan wat is geweest. Het helpt betekenis te geven, recht te doen aan de relatie zoals die is geweest én de overgang te maken naar een nieuwe werkelijkheid waarbij je ieder je eigen weg gaat.
Als jullie kinderen hebben zal je het voor hen zo goed mogelijk vorm willen geven. Je gaat dan wel scheiden als partners, ouders blijf je voor altijd. Soms kan een scheiding zoveel aandacht van je vragen dat je zelf of je ex partner er zo door in beslag wordt genomen dat je kinderen daar (onbewust) last van hebben. De aandacht gaat dan uit naar (onuitgesproken) conflicten die op de voorgrond blijven staan. Therapie helpt dan om het verlies een plek te geven en ruimte te maken voor ouderschap.